Krabat wotrosće jako přirodny syn chudeju staršeju we wsy Jitk  na kromje serbskej hole.  Hižo jako dźěćo dyrbješe sej swój chlěb jako pastyrski hólc sam zasłužić, dokelž bě nuza wulka.  Hdyž zaso jónu po kraju dundaše, překwapi jeho ćmowa nóc a wón zaběža so w lěsnej a hatnej krajinje wokoło Wojerec.  Po dołhim a wobćežnym pućowanju, docpě wón  młyn, kotryž mjenowaše so tež „Čorny młyn“.  Čornemu młynkej a złemu kuzłarjej lubješe so mudry Krabat a wón jeho přiwza, zo by jeho na młynske rjemjesło a něštožkuli druhe přihotował.  Krabat zdaše so młynkej mudry pachoł być a dokelž  bě runje zaso dwanaty wučomnik zrudny kónc
namakał, přiwza jeho jako wučomnika.

Krabat pytny jara spěšnje, zo móžeše młynk wjace hač jenož zorno mlěć.  Mištr nawuči jeho  tójšto přisahanjow, formulow a kuzłanje a hižo bórze bě wučomnik mudriši hač swój mištr. Krabat wědźeše nětko, zo jemu smjerć kćěješe. W zašłosći su so tajcy njeposłušni wučomnicy w młynskej rěčce zatepili abo do wódneho koła padnyli. Krabat pak znaješe škit přećiwo mocy kuzłarja. Mjenujcy přećiwo lubosći maćerje njemóže žadyn kuzłar ničo činić.

Krabat pućowaše spěšnje domoj a poswjeći swoju mać. Tuta bě drje zatrašena wo změny jeje syna, přizwoli pak, jemu pomhać. Krabat wědźeše, zo by jeho mišter do wróny přeměnił a da maćeri pokiw. Jako docpě „Čorny młyn“, dyrbješe sobu hladać, kak kuzłarski mišter wšitkich młynskich do dwanaće čornych rapakow přeměni, mjez kotrymiž měješe swojeho syna spóznać. Zdokonjataj wonaj to, běštaj wobaj swobodnaj.

Mać jeho hnydom spózna. Běštaj sebi znamjo wučiniłoj, zo tykny Krabat swoju hłowu pod lěwe křidło.

Młynk dyrbješe wobeju chcyjo nochcyjo hić dać a Krabat ćekny spěšnje ze swojej maćerju domoj. Hakle pozdźišo pytny mištr, zo bě Krabat jemu kuzłarsku knihu pokradnył. Tola tam bě hižo přepozdźe a Krabat bě hižo preć.

W swojej domiznje bu jako dobry kuzłar znaty a stupi po mnohich bojach „Čornemu młynkej” napřećo.